Innestelingsbloeding
Door de ingroei van het vruchtje in het baarmoederslijmvlies kan er een bloeding optreden. Dit gebeurt meestal tussen de vierde en zesde week van de zwangerschap.

Contactbloeding
Zodra je zwanger bent zijn de cellen aan de buitenkant van de baarmoedermond extra gevoelig. De baarmoedermond bevindt zich in de vagina. Door mechanische druk kunnen deze cellen van de baarmoedermond sneller gaan bloeden. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren na gemeenschap (vrijen), persen op harde ontlasting, lichamelijke belasting, veel hoesten, maar ook zonder duidelijk aanwijsbare oorzaak.

Overige oorzaken
Als je aambeien hebt kan het zijn dat het bloedverlies hiervan afkomstig is. Ook een onopgemerkt wondje na het scheren is weleens de oorzaak. Soms is de oorzaak niet duidelijk aan te wijzen, terwijl de zwangerschap verder onverstoord verloopt.

Een miskraam is veelal het verlies van een gewenste zwangerschap. Iedereen zal de emoties rondom een miskraam anders verwerken. Verdriet, boosheid, ongeloof en een gevoel van leegte zijn emoties die naar voren kunnen komen. Heel begrijpelijk en het zijn gevoelens die je niet hoeft weg te stoppen.

Het verloop van een miskraam is bij iedereen anders. Over het algemeen begint het met vaginaal bloedverlies dat in hoeveelheid toeneemt. De bloeding kan binnen enkele uren tot dagen toenemen en kortdurend (6-12 uur) hevig zijn. Dit kan gepaard gaan met weeënachtige pijn, of hevige menstruatiepijnen. Ook kan je stolsels of stukjes weefsel (baarmoederslijmvlies) verliezen. Het verlies van het vruchtje is niet altijd duidelijk zichtbaar. Nadat het zwangerschapsweefsel is afgestoten zal het bloedverlies en de buikpijn afnemen. Het bloeden na een miskraam kan drie weken duren, maar meestal is het binnen twee weken gestopt. 

Misschien vraag je je af waarom het mis ging. Het kan een troost zijn om te weten dat de zwangerschap meestal vanaf het begin al niet in orde was. Dat de miskraam dus een natuurlijk en logisch gevolg was. Maar naast deze feitelijke verklaring denk je misschien dat je iets had kunnen doen of laten om de miskraam te voorkomen. Hoe invoelbaar ook, schuldgevoelens zijn niet terecht.

Ook goed om te weten: er is geen tijdspad te geven tot het verdriet over is. Ieder beleeft het anders. Ieder doet het anders. Gun jezelf wat jij nodig hebt. De tips hieronder kunnen helpen.

Wat kun je doen om je miskraam goed te verwerken?

• Neem serieus wat je voelt. Alles mag er zijn: verdriet, gemis, schuldgevoel, ongeloof, boosheid, een gevoel van leegte. Misschien voel je ook berusting of zelfs opluchting. Dat kan. Niks is gek.
• Praat erover. Misschien met een vriendin, met je partner, met je zus of een buurvrouw. Of met ouders die hetzelfde hebben meegemaakt. Natuurlijk ben je ook welkom bij je verloskundige.
• Weet dat je partner het verlies hoogstwaarschijnlijk anders beleeft en anders verwerkt dan jij. Dat is normaal. Het is waardevol als jullie erover kunnen praten, met elkaar en met anderen.
• Doe wat goed voelt voor jou. Op het moment dat het voor jou klopt. Zet een mooi beeldje in je kast. Plant een boom in je tuin. Kies een sieraad als herinnering. Schrijf je ongeboren kind een brief. Brand geregeld een kaarsje. Of doe iets heel anders, maar kies wat bij jou, bij jullie past.
• Lees erover. Schrijf erover. Op Facebook zijn besloten groepen waar je over je ervaring kunt schrijven.
• Vertel je levende kind(eren) erover. Er zijn bijvoorbeeld mooie prentenboeken om met jonge kinderen te lezen.

En merk je dat je energie niet terugkomt? Of dat je maar blijft piekeren? Zoek dan hulp om het verlies van je zwangerschap te verwerken. Dit is geen thema om mee aan te rommelen. Zoek begeleiding die bij jou past.

Op www.miskraambegeleiding.nl vind je praktische hulpmiddelen:

• Een checklist om te zien of je klachten mogelijk te maken hebben met je miskraam.
• Tips om je kind(eren) te vertellen over de miskraam.
• Suggesties om het gesprek met je partner op een prettige manier te voeren.
• En vele ervaringsverhalen van vrouwen met één of meer miskramen.